Yeremya 1:5-11

« Yeşaya 66 | Yeremya 1 | Yeremya 2 »
5“Ana rahminde sana biçim vermeden önce tanıdım seni.
Doğmadan önce seni ayırdım,
Uluslara peygamber atadım.”
6Bunun üzerine, “Ah, Egemen RAB, konuşmayı bilmiyorum, çünkü gencim” diye karşı çıktım.
7RAB, “ ‘Gencim’ deme” dedi, “Seni göndereceğim herkese gidecek, sana buyuracağım her şeyi söyleyeceksin. 8Onlardan korkma, çünkü seni kurtarmak için ben seninleyim.” Böyle diyor RAB.
9Sonra RAB elini uzatıp ağzıma dokundu, “İşte sözlerimi ağzına koydum” dedi, 10“Bak, ulusların ve ülkelerin kökünden sökülmesi, yıkılıp yok olması, yerle bir edilmesi, kurulup dikilmesi için bugün sana yetki verdim.”
11RAB, “Yeremya, ne görüyorsun?” diye seslendi. “Bir badem dalı görüyorum” diye yanıtladım.
« Yeşaya 66 | Yeremya 1 | Yeremya 2 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

1:5 İnsan Tanrı tarafından yaratılmıştır (bkz. Yar.2:7; Mez.119:73); bundan ötürü Tanrı’nın insanı belirlediği amaç doğrultusunda hizmetine çağırma hakkı vardır (bkz. Yer.18:4-6; Yar.1:26-28; Yar.2:7). sana biçim vermeden Bkz. Yşa.49:5. tanıdım seni Burada kullanılan İbranice fiil, ‘seçmek’ anlamına da gelir (bkz. Yar.18:19; krş. Amo.3:2). seni ayırdım Kendi hizmetine (krş. Hak.13:5; “çağırmak”, Rom.1:1; Gal.1:15-16 ve ilgili not). Uluslara İfade, Yahuda Krallığı’nın komşularına yönelik olsa da (bkz. Yer.25:8-38; 46-51. bölümler), Yahuda’nın kendisi de bu uluslara dâhildir. peygamber Bkz. Çık.7:1-2; Bilgi Kutusu: Peygamberler, s.267. atadım Fiilin İbranicesi (Yer.1:10’da olduğu gibi), Yeremya’nın peygamber olarak görevlendirildiğini ifade eder (krş. İbr.5:1-10).
1:6-7 Musa gibi (bkz. Çık.4:10 ve ilgili not) Yeremya da kendini peygamber olamayacak kadar yetersiz görür, ancak Tanrı’nın seçimi insanın yeterliliğine bağlı değildir (Çık.15:19); Tanrı amacını yerine getirmek için seçtiği insanı donatır ve güçlendirir.
1:8 korkma Bkz. Yer.10:5; Yer.30:10; Yer.42:11; Yer.46:27-28; ayrıca bkz. Yşa.35:4 ve ilgili not. kurtarmak Bkz. Yer.1:19; Yer.15:20; Yer.39:17. Burada bu ifade, zulümden veya sıkıntılardan değil, ölümcül bir tehlikeden kurtarmak anlamındadır (krş. Yer.1:17-19 ile Hez.3:7-9). seninleyim Bkz. Yer.1:19; Yer.15:20; Çık.3:12-15; Yşu.1:5 ve ilgili notlar.
1:9 ağzıma dokundu Peygamber olarak görevlendirildiğinin işareti (krş. Yşa.6:7). sözlerimi ağzına koydum Bkz. Yer.5:14; Çık.4:15; Say.22:38; Yas.18:18; krş. 2Pe.1:21.
1:10 Burada söz edilen uluslar ve ülkelere, İsrail de dâhildir. RAB, İsrailliler’i, aralarındaki ilişkinin dayanağı olan antlaşmayı bozdukları için, öbür ulusları ise hem putperestliklerinden hem de İsrail’e besledikleri düşmanlıktan ötürü yargılayacaktır (bkz. Yer.12:14-15,Yer.12:17; Yer.18:7-10; Yer.24:6; Yer.31:28; Yer.42:10; Yer.45:4; ayrıca bkz. Giriş). Bu ayete göre, Yeremya, Tanrı’nın sözünü duyururken İsrail’i ve öbür ulusları yargılamaktaydı; ancak İsrail’i yargılaması, onu eski gönencine kavuşturmak amacını taşıyordu. İlk fiil olan “kökünden sökmek”, sonuncu “dikmek” fiilinin tam karşıtıdır; öbür fiiller (“yıkılmak”, “yok olmak”, “yerle bir etmek”) ise “kurmak” fiiliyle karşıt anlamlıdır. yetki verdim Bkz. Yer.1:5’e ait not.
1:11-12 İbranice’de “badem” ve “gözlemekteyim” sözcükleri birbirini çağrıştırır. Badem ağacının (Yer.1:11) hasat öncesi çiçek açan ilk bitki olmasından yola çıkılarak, RAB’bin, vaadini yerine getirmesiyle ilgili kesinlik ifade edilmektedir.
1:11 ne görüyorsun...? Tanrı’nın, insanın gözünde canlandırdığı olağanüstü bir görümle gösterdikleri ifade edilmektedir (bkz. Yer.1:13; Amo.7:8; Amo.8:2; Zek.Amo.4:2; Amo.5:2).

Videolar

Yeremya Girişi

Peygamber Yeremya İ.Ö. 7. yüzyılın sonuyla 6. yüzyılın başlarında yaşadı. Uzun hizmeti sırasında Tanrı'nın halkını uyardı, yaptıkları günah ve putperestlik yüzünden başlarına gelecek büyük felaketi önceden bildirdi. Peygamberliğin yerine geldiğini -Yeruşalim'in Babil Kralı Nebukadnessar'ın eline geçtiğini, kentin ve tapınağın yıkıldığını, Yahuda Kralı'yla birçok kişinin Babil'e sürgüne gittiğini- gördü. Halkın sürgünden geri dönüp eski gönencine kavuşacağını da bildirdi.

Yeremya Kitabı aşağıdaki bölümlere ayrılabilir:

1. Yeremya'nın çağrılışı.
2. Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde Tanrı'nın Yahuda halkına verdiği uyarılar.
3. Yeremya'nın yazmanı Baruk'un derlediği yazılarla Yeremya'nın peygamberlik sözleri ve yaşamından önemli kesitler.
4. Tanrı'nın birçok ulusa ilişkin bildirileri.
5. Yeruşalim'in düşüşü ve halkın Babil'e sürülmesi

Yeremya çok duyarlı biriydi. Halkını seviyor, halkın başına gelecek yıkımları bildirmekten hoşlanmıyordu. Birçok bölümde Tanrı onu peygamber olarak atadığı için acı duyduğunu söylüyor. Tanrı'nın sözü onun yüreğinde ateş gibiydi, onu söndüremiyordu.

Kitabın 31:31-34 ayetleri umut doludur. Yeni bir antlaşmanın olacağı bir gün gelecek. Öğreten olmadan, anımsatan olmadan halkın Tanrı sözünü yerine getireceği gün gelecek. Çünkü Tanrı sözü onların yürekleri üzerine yazılacak.

Ana Hatlar:

1:1-19 Yeremya'nın çağrılışı
2:1-25:38 Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde yapılan peygamberlik sözleri
26:1-45:5 Yeremya'nın başından geçen olaylar
46:1-51:64 Uluslara ilişkin bildiriler
52:1-34 Yeruşalim'in düşüşü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş